Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Ακούει,κλαίει και εξαφανίζεται.


Ποιηση Andre Spire
Μουσικη,λαουτο,φωνη Μιχαλης Καλογερακης
Μεταφραση Γιωργος Κ. Καραβασιλης

το αρχικο ποιημα ειναι του Παντελη Καλογερακη

φωτογραφιες απο το Παρισι του Παντελη Καλογερακη

Όσο σε περιμένω και δεν έρχεσαι,
μεταμορφώνομαι σε αναλογικό ρολόι,
που χει για λεπτοδείκτη,
ένα κοφτερό μαχαίρι.
Έτσι κάθε δευτερόλεπτο απουσίας σου στο στήθος μου αποτυπώνεται.

 Ποιηση Παντελης Καλογερακης

Ένα φως μεσα στη νύχτα
Μια φωνη, απο το ανοιχτο παραθυρο.
Τραγούδησε τραγούδησε μικρό μου
κάποιος περνά το μονοπάτι!

Καποιος που ποτε δεν σε έχει δει
Καποιος που ποτε του δεν θα δει τα χείλη και τα ρούχα σου.

Που κάθεται για μια στιγμή,
Ακούει,κλαίει και εξαφανίζεται.

Και κουβαλά στην άκρη της γης,
Για μέρες πάμπολλες για πάντα,
Το βράδυ εκείνο το παράθυρο, τον ουρανό
Το φως και τη φωνή σου

Ποιηση Andre Spire


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου